jueves, 17 de julio de 2014

MUNASIÑ TAPA (EL NIDO DE AMOR)

AYMAR CHAPAR ARU (POEMA AYMARA)
Elias Reynaldo Ajata Rivera
Mä uruxa, mä quqana tununakapana,
mä jamach’ituxa tapap lurañ amtäna.
Mä ayqüwimpiw irnaqäwip tukuyäna
janir lupix antawar saminchkipana.

Mä ukham pachatxa,
chhiqhanakap aptäna, jayar uñtäna   
janiw alaxpachar jupar apki
uka wayrasa kutt’ankänti.

Tapampi, tununakampi, quqampi,
luratanakapampikiw qhiparxäna.
Janiw kunas turkkänti
tununaka p’akiqtañapkama.

Jumaw jamach’ituta,
nayax tununakatwa,
quqaxa jakäwiwa
jumar munañajasti tapawa.

Naya jiwxä ukjasti,
tapaxa jalaqtaniwa,
quqaxa qhipaqhtaniwa;
ukampirus taqi akanakatxa,
janiw kunapachas yatkätati.



Cierto día, en las ramas de un árbol,
resolvió un pajarillo hacer su nido.
Terminó su trabajo con un quejido
antes que el sol pinte el arrebol.

            Después de algún tiempo,
            levantó sus alas, miró a lo lejos
            y no volvió ni el viento
            que lo llevó a los cielos.

Sólo quedaron el nido, las ramas,
el árbol y los recuerdos dejados por él.
Y no cambió nada
hasta que se rompieron las ramas.

            Tú eres el pajarillo,
            yo soy las ramas,
            el árbol es la vida
            y mi amor por ti es el nido.

Cuando yo muera,
caerá el nido,
quedará el árbol;
pero de todo esto,
nunca te enterarás.


Juk’amp aymarat qillqat chapar arunak uñjañatakix, aka chiqanakar mantam (PARA VER MÁS POEMAS ESCRITOS EN AYMARA, INGRESE A ESTOS SITIOS):